یکی از مشکلات ما این است که گناه های خودمان را نمیشناسیم.
آن کسی که مثلا به غیبت کردن عادت کرده،توجه ندارد که یک گناهی را به طور مرتب انجام می دهد؛آن کسی که به دوغ گویی عادت کرده،با این گناه انس گرفته و توجه ندارد،آن کسی که عادت کرده به ایذای مردم و با زبان و با عمل و با رفتار و با کردار خودش افرادی را که دم چک او هستنداذیت می کند،توجه ندارد به این گناه،و به آن عادت کرده؛آن کسی که به شهوات گوناگون جنسی،از طریق چشم و از طرق گوناگون دیگر عادت کرده،توجه ندارد که دچار چنین بلیه و گناهی ست؛آن کسی که عادت کرده به حیف و میل بیت المال یا اموال مردم،توجه ندارد که چه گناه بزرگی مرتکب می شود.
گلابی نوشت:
(بیانات حضرت آقا/69.18.11)
قطار سوی "خدا" می رفت،همه مردم سوار شدند.
و وقتی به بهشت رسیدند،همه پیاده شدند....
و فراموش کردند مقصد "خدا" بود، نه "بهشت"!
گلابی نوشت:
1.حلول ماه میهمانی خدا،بر همه میهمانان خدا مبارک.
2.در لحظات ملکوتیتان،ما را از 2آی خیرتان فراموش نکنید.
3.رقت+ضعف قبل از افطار=نگاه مستقیم خدا به تو!
هرچه کُنی بُکن،مَکن ترک من ای نگار من
هرچه بَری بِبر ،َمبر سنگدلی به کار من
هرچه هِلی بِهل،مَهِل پرده به روی چون قمر
هرچه دَری بِدر ،مَدر پرده‌ی اعتبار من
هرچه کِشی بِکش،مَکش باده به بزم مدعی
هرچه خوری بخور،مخور خون من ای نگار من
هرچه دَهی بِده،مَده زلف به باد،ای صنم
هرچه نَهی بِنه ،مَنه پای به رهگذار من
هرچه کُشی بُکش،مَکُش صید حرم که نیست خوش
هرچه شَوی بِشو ،مَشو تشنه بخون زار من
هر چه بُری بِبر،مَبُر رشته‌ی الفت مرا
هرچه کَنی بِکَن ،مَکَن خانه‌ی اختیار من
هرچه رَوی بُرو،مَرو راه خلاف دوستی
هرچه زَنی بِزَن،مَزَن طعنه به روزگار من
گلابی نوشت:
1.شعر از "فصیح الملک(شوریده شیرازی)"
2.اللهم اِن لم تَکُن غفرتَ لنا فی ما مضَی من شعبان فاغفر لنا فی ما بَقی منه...
3.شدید محتاجم به 2آ های قشنگتون.
بوی شوم امتحان آید همی 
یاد صفر مهربان آید همی
ما ز تعلیم و تعلم خسته ایم دل به امید تقلب بسته ایم
ما برای کسب مدرک آمدیم 
نی برای درک مطلب آمدیم!
گلابی نوشت:
سلام.
این روزا در گیر درسامم
و نمی تونم بیام نت!!
این 2-3 تای آخریم دیگه داره نفس گیرم می کنه !
2آ کنید به خیر بگذره !!
یه خسته نباشید هم می گم به همه ی کنکوری های 91!
و در آخر :
"قطره بر جویبار چکید و صدایش در فریاد قطره ها گم شد.
جویبار که تشنه به رود خانه رسید،از آن خورد و در او گم شد.
رود خانه اما هنوز تشنه بود و در پی دریا بی تاب.و وقتی به دریا پیوست،تا آسمان فاصله ای نداشت!
می دانی؟
قطره ها من و توییم،و دریا محبت 14 معصوم(سلام الله علیهما)
راستی!
تا آسمان چه قدر فاصله داریم...؟؟؟"
ال 2آ.
