اما کم و بسیار! چه یک بار چه صد بار

تسبیح تو ای شیخ رسیده‌ست به تکرار

سنگی سر خود را به سر سنگ دگر زد

صد مرتبه بردار سر از سجده و بگذار

از فلسفه تا سفسطه یک عمر دویدم

آخر نه به اقرار رسیدم نه به انکار

در وقت قنوتم به کف آیینه گرفتم

جز رنگ ریا هیچ نمانده است به رخسار

تنهایی خود را به چهار آینه دیدم

بیزارم، بیزارم، بیزارم، بیزار

ای عشق مگر پاسخ این فال تو باشی

مشت همه را باز کن، ای کاشف اسرار

گلابی نوشت:

1.می خوام مث دیوونه ها سر به بیابون بذارم......

2.شاعرشم فاضل نظریه

همین!