حریـــم قدسیت بـــال مناجــاتی بده
گنبــــدت دل می برد وقت مـــلاقاتی بده
دستهایم خالی از پیش است سوغاتی بده
من فقـــیرم تکه نــــانی بهر خیـــــراتی بده
از کــنار تو گدا با دســت خــالی رد نــــشد
نیست عاقل هر کسی دیوانه ی مشهد نشد
از دم گرمت مسیحا صــاحب دم می شود
بی تو باشم حضرت خورشید،سردم می شود
نان برای خــوردن و بـــردن فراهـم می شود
من زیادیم مگر از ســـفره ات کـــم می شود
گلابی نوشت:
بالاخره آقا طلبید.
باورم نمیشه راهم دادن....
باورم نمیشه اومدم روبه روی گنبد نشستم و زل زدم بهش....
باورم نمیشه....
باورم نمیشه صدای نقاره هاتو شنیدم....
آقاجون؛
خییییییییییییییییییییییییلی باحالی.
2آگو.
شعر هم از صابر خراسانی!
همین.
