مشکل ما ها اینه که با بی رحمی تموم،سر فرصت ها و ثانیه هامون رو یکی یکی می بریم،
و کار بعدی مون هم اینه که:
می شینیم برای این ثانیه های مردنمون مجلس ختم می گیریم که آخه چرا؟!
پس حواست رو جمع کن که این مجلس ختم،یه تذکری باشه برای شروع کردن ها و حرکتت،
نه اینکه خودش یک سر بریدن جدید باشه و تو رو در خودش نگه داره!
پس فرصت باقی موندت رو ذبح کن و از خدا بخواه که قاتل اونها نباشی و محرومشون نکنی،
که بهشت و جهنم آدمی،با همین لحظه لحظه ها ساخته میشه.
(عین-صاد)
گلابی نوشت:
الهی!
لا تکلنی الی نفسی "طرفه عین" ابدا..
همین!
