اینجا طلسم گنج خدایی،شکسته باش
پابوس لحظه های رضایی،شکسته باش
در کوهسار گنبد و گلدسته های او
حالی بپیچ و مثل گدایی شکسته باش
وقتی به گریه می گذری در رواق ها
سهم تمام آینه های شکسته باش
هر پاره ات در آینه ای سیر می کند
یعنی:"اگر مسافر مایی،شکسته باش"
در انحنای روشن ایوان کنایتی ست
یعنی:"اگر چه غرق طلایی،شکسته باش!"
آنجا شکستی و طلبیدند و آمدی
اینجا که در مقام فنایی،شکسته باش...
آقای مهربونم!دلم برا حرمت پرررررررر می زنه......
دلم هواتو کرده...
هوای صحن انقلاب
هوای صحن آزادی
هوای بهشت ثامن
هوای زل دزن به گنبد
هوای نیمه شبای حرم
هوای دارالهدایه
هوای............
سال تحویل جلوی فلکه آب.....
